ظروف نگهداری عسل
PH عسل برابر 4 و به شدت اسيدي است، بنابراين بايد از نگه‌داري آن در ظروف فلزي خودداري كرد. ..
PH عسلبرابر 4 و به شدت اسيدي است، بنابراين بايد از نگه‌داري آن در ظروف فلزيخودداري كرد. چون بعد از مدتي فلز را خورده و خودش هم خراب ميشود و ذرات فلز كه بههمراه عسل وارد بدن ميشود، براي انسان مضر است. براي نگه داري عسل در حجم زيادظروف استيل و گالوانيزه و برايمصارف خانگي ظروف شيشه اي، لعابي و سفالي توصيه مي‌شوند. ظرف عسل را نبايد در باز،در اتاق يا يخچال نگه داشت، زيرا عسل، آب موجود در هوا را به شدت به خود جذب كردهو پس از مدتي، رقيق و آبكي ميشود. عسل، بوهاي خارجي را خيلي زود به خود جذبمي‌كند. بنابراين نبايد آن را نزديك موادي چون پارافين، قير، بنزين و ماهي‌هاي دوديو … نگه داشت. در نزد عامه عسل متبلورشده و شكرك‌زدهعسل تقلبي شناخته ميشود كه اين باور صحيح نيست ولي فروشندگان عسل براي از بينبردن شكرك و جلوگيري از متبلور شدن آن عسل را به مدت نيم ساعت در درجه حرارت حدود "65" درجه سانتي‌گراد نگه داشته و سپس آن را سرد كرده و بسته‌بندي مي‌كنند تا عسلآن‌ها شكرك نزند. چون حرارت دادن عسل همه ذرات جامد موجود را به مايع تبديل مي‌كندو مانع شكرك‌زدن عسل ميشود.
عسل دارای خاصیت اسیدی بوده و نگهداری و بسته بندی آن در ظروف فلزی بسیار خطرناک است ؛ زیرا اسید موجود در عسل موجب خوردگی فلزات می شود سپس آن با مواد قندی عسل مخلوط می شود و روی کیفیت عسل تاثیر می گذارد . سالم ترین روش نگهداری عسل در حجم کم ظروف شیشه ای ، لعابی یا سفالی است .
برای نگهدار عسل به حجم زیاد باید از ظروف استیل ، گالوانیزه و یا ظروفی که سطح داخلی آنها بوسیله مواد مقاوم به اسید عسل پوشیده شده باشد ، استفاده نمود . امروزه اغلب زنبورداران ایرانی از ظروف پلاستیکی 40- 30 لیتری برای نگهدار عسل استفاده می کنند .
اینگونه ظروف برای نگهدار عسل مناسب نبوده زیرا در جریان حمل و نقل موجب شکسته شدن آن و ضایع شدن عسل می شود . از یک طرف در انبار آن تحت تاثیر اسیدهای عسل قرار می گیرند و خورده می شوند و از طرف دیگر بوی پلاستیک موجب کاهش کیفیت عسل شده و پس از متبلور شدن عسل در آنها در موقع حرارت دادن و ذوب کردن عسل با مشکلات زیاد مواجه خواهد گشت .
